Zespół pałacowy powstały w 1728 r., gruntownie przebudowany w 1874 r. i 1915 r., to największa i najlepiej zachowana rezydencja w Górach Kaczawskich. Budynek jest trzykondygnacyjny, z prostokątnymi oknami w łączących się ze sobą opaskach i obramieniach (szczególnie bogata dekoracja w ryzalicie).

Do wejścia prowadzi podjazd wsparty na murze oporowym, wyposażony w kamienną tralkową balustradę. Obok warto zobaczyć także okazały, neobarokowy budynek galerii z 1915 r. Do pałacu przylegają dwa tarasy, a wokół obiektu znajdują się fragmenty założenia parkowego z XIX w. z tarasami, stawem i zachowanym układem alei starymi drzewami. Obecnie obiekt stanowi własność prywatną, aby go zwiedzić, konieczna jest zgoda właściciela.