Jest to jeden z najcenniejszych obiektów sakralnych na Pogórzu Kaczawskim. Powstał najprawdopodobniej w latach 1260-1270. W XIV w. został nieznacznie rozbudowany (prezbiterium), a w XIX w. przebudowany.

Przede wszystkim warto zobaczyć najcenniejszy element wystroju - bogaty zespół fresków w prezbiterium, a wśród nich XIV-wieczne przedstawienie Pochodu i Pokłonu Trzech Króli oraz św. Jerzego walczącego ze smokiem. Uwagę zwracają także drewniany polichromowany ołtarz z 1613 r., kamienna chrzcielnica z 1594 r., obrazy olejne z XVII w. oraz detale kamienne, a wśród nich całopostaciowe nagrobki z XVI-XVII w. (należące głównie do przedstawicieli rodu von Zedlitzów), które zobaczyć można zarówno we wnętrzu świątyni, jak i na jej zewnętrznych ścianach. Kościół otoczony jest wysokim kamiennym murem z bramą o ostrołukowym prześwicie (XV w.).