Kościół św. Lamberta, neobarokowy (1869-1876)

Świątynia istniała w tym miejscu najprawdopodobniej już w XI/XII w. ale pierwsza wzmianka wspomina dopiero jej zniszczenie w pożarze w 1379 r. Przed 1520 r. królowa Bona ufundowała kościół murowany, jednak i on w kolejnych wiekach nie oparł się ogniowi. Budowla, którą oglądamy dziś, powstała w drugiej połowie XIX w. Po całkowitej przebudowie w latach 1869-75 (wg projektu specjalizującego się w architekturze sakralnej Konstantego Wojciechowskiego) świątynię konsekrowano we wrześniu 1876 r. W roku 2000 kościół został podniesiony do godności kolegiaty.

Nawiązująca do włoskiego baroku budowla posiada trzy wieże od frontu (najbardziej charakterystyczny element wszystkich projektów Wojciechowskiego). Wewnątrz 5 ołtarzy. W ołtarzu głównym naturalnej wielkości figura Chrystusa oraz – w jego bocznych niszach – posągi Piotra i Pawła autorstwa warszawskiego rzeźbiarza Andrzeja Pruszyńskiego. Jego dziełem jest też stojąca przed kościołem piaskowcowa figura Najświętszej Marii Panny. Zarówno na zewnętrznych ścianach świątyni jak i w jej wnętrzu zamontowano dużą ilość epitafiów i tablic pamiątkowych.