W średniowieczu tak bywało, że właściciel terenów, fundował kościół, przy którym skupiała się miejscowa ludność i z wielkim prawdopodobieństwem można datować powstanie pierwszej świątyni. Co jednak zrobić gdy takich pewnych wiadomości nie ma. Mrokiem dawnych czasów zasłonięta jest historia powstania wsi, zamku i kościoła w Rybnicy.

W XIII wieku osiedliły się tu beginki, nie ma jednak żadnych podstaw do sądzenia, że to dla nich wybudowano pierwszy kościół. Na ścianie zamku istniała ponoć data 1234, jednak mogła dotyczyć zamku a nie kościoła. Ten fragment muru uległ zniszczeniu podczas niefortunnego remontu w XVIII wieku.

Zachował się XIII wieczny dokument, którym książę Bolko I Jaworski dokonuje pewnych nadań cieplickim Joannitom. W dokumencie tym występuje nazwisko Henricus Rebnitz (Reibnicz) jako świadek tego wydarzenia. Nie wiemy, czy ten pan miał coś wspólnego z budową kościoła. Księgi archiwalne wrocławskiego biskupstwa wymieniają pod rokiem 1369 proboszcza Franczko z Rybnicy. Skoro był proboszcz to musiał istnieć kościół. Całkiem możliwe, że kościół był starszy a proboszcza na parafii ustanowiono po latach.

Pewne ślady pozwalają przypuszczać, że kościół pełnił również funkcje obronne. Świadczyć o tym mogą zachowane fragmenty kamiennych murów obwodowych, niewielkich rozmiarów wejścia oraz wysoko umieszczone, wąskie okna na wieży. Kościół przebudowany w XVI wieku przekazany został ewangelikom by ponownie w drugiej połowie XVII w. stać się świątynią katolicką.

Kościół orientowany, jednonawowy z mniejszym od nawy prezbiterium. Od zachodu "broni" go czterokondygnacyjna wieża. Jej szczyt stanowi arkadowa galeryjka pod kopułą z latarnią. Z trzech dzwonów, które niegdyś na wieży wisiały zachował się jeden uszkodzony, pochodzący z XV wieku, dwa "zdrowsze" zrabowali niemieccy okupanci. Kamienne portale oraz krzyżowo-żebrowe sklepienie to gotyckie pamiątki pozostawione nam przez architektów dokonujących przebudowy świątyni.