Kock to gmina miejsko-wiejska w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim. Zajmuje powierzchnię 100,62 km2. Gminę zamieszkuje blisko 7000 osób. Przez Kock przebiegają droga ekspresowa S19 oraz droga krajowa nr 48.
Kock leży na Niżu Polskim. Przez wielu geografów tereny gminy zaliczane są do krainy zwanej Małym Mazowszem, należącej do większego regionu - Niziny Mazowieckiej. Na wschodzie sąsiaduje ona z nieco bardziej urozmaiconym krajobrazowo Polesiem Lubelskim, a na północy z Niziną Podlaską.
Miasto Kock jest malowniczo położone w rozległej dolinie Wieprza i Tyśmienicy zagospodarowanej stawami i łąkami. Pierwsze wzmianki o Kocku pochodzą z XIII w. To jeden z najstarszych ośrodków osadniczych na ziemi łukowskiej. Prawa miejskie posiada od 1417 r. W XVI w. był znaczącym ośrodkiem reformacji - istniała tutaj znana w całej Polsce szkoła kalwińska. W końcu XVIII w. działalność gospodarczą i społeczną prowadziła w Kocku księżna Anna z Sapiehów Jabłonowska, przeprowadzając szereg zmian natury społecznej, ekonomicznej i urbanistycznej. W latach 1779-1782 wg projektu architekta Szymona Bogumiła Zuga wzniesiono szereg klasycystycznych budowli, z których do dzisiaj zachowały się zespół pałacowo-parkowy i kościół parafialny. Wygląd Kocka z końca XVIII w. znakomicie oddają akwarele Zygmunta Vogla znajdujące się w Muzeum Narodowym w Warszawie.
W okolicy miasteczka znajdują się liczne miejsca pamięci narodowej. Na szczególną uwagę zasługują te związane ze stoczoną w dniach 2-6 października 1939 r. ostatnią bitwą Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" dowodzonej przez gen. Franciszka Kleeberga, która trwale zapisała Kock w historii Polski.
Przez teren gminy przebiegają szlaki turystyczne:
- szlak zielony Dęblin - Kock (73,5 km)
- szlak czerwony Radzyń Podlaski - Kock (24 km)
Źródło: materiały własne UMiG