Kolegiata pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Uniejowie powstała w 1349 roku. Jej fundatorem był arcybiskup Jarosław Bogoria Skotnicki. Konsekracja kościoła nastąpiła w 1365 roku.

Kościół zbudowany jest z cegieł w stylu gotyckim o układzie polskim. Jest jednonawowy. Cennym zabytkiem jest zachowane oryginalne sklepienie gotyckie krzyżowo-żebrowe z XIV wieku. Najważniejszym zabytkiem jest murowany sarkofag ze szczątkami św. Bogumiła z 1666 roku.

W 1939 roku podczas działań wojennych kolegiata uległa poważnym zniszczeniom. W latach 1945-1946 trwała odbudowa świątyni. Niewątpliwą atrakcją jest wolnostojąca u bram kolegiaty wieża, która ma charakter dzwonnicy. Pobudowana została na przełomie XIX i XX wieku, architekt nie jest znany. Wieża ma 25 metrów wysokości i podzielona jest na cztery kondygnacje. Na wieży zamontowany jest zegar, natomiast dzwony znajdują się w najwyższej kondygnacji. Wieża zwieńczona jest kopulastym hełmem, który przechodzi w ażurową sygnaturkę zakończoną krzyżem.

Ciekawostka:
Inicjatorem budowy (1901 r.) okazałej wieży z zegarem był długoletni proboszcz w Uniejowie ks. kan. Tomasz Bukowski (dzięki jego staraniom beatyfikowano św. Bogumiła). Jak mówią przekazy ustne na budowę podwalin wieży użyto głazów z wioski Góry (położona nad Wartą). Na miejsce budowy były one transportowane na drewnianych płozach ciągniętych przez woły.

Przed przystąpieniem do budowy naziemnej części wieży, wykonano drewnianą konstrukcję na której zawisły trzy dzwony. Następnie całość otoczono ceglanymi ścianami. W okresie II wojny światowej Niemcy dwa mniejsze dzwony zrabowali w całości, natomiast trzeci, największy z nich - Florian został potłuczony wewnątrz dzwonnicy.
(ciekawostkę dodał saper1390)